در جادهای حرکت میکردیم که ناگهان اتومبیلمان خاموش شد و فهمیدیم که بنزین هم نداریم. هیچکس نبود که به ما کمک کند و من با ناامیدی گفتم: «اگر تا صبح هم اینجا بایستیم، هیچ کس نمیآید.» اما محمد گفت: «هفت تا صلوات بفرست و توکل کن، انشاء الله درست میشود.» و بعد شروع کرد به صلوات فرستادن. مدت زیادی نگذشت که اتومبیلی در جاده پیدا شد، جلوی ما ایستاد و به ما بنزین داد. شاید خیلیها ندانند که زیارت عاشورا با آدم چه میکند و چه تأثیری میگذارد. اما محمد میدانست و همواره نماز صبحش پیوسته بود به زیارت عاشورا. او خورشید را در این زیارت و در قلتگاه جستجو میکرد. وقتی هم که پای مصیبت ائمه مینشست، واقعا ضجه میزد. آری نماز شهادت را باید در پرتو آفتاب عشق به آسمانیان خواند تا ادا گردد.

منبع: پرونده شهید در لشگر 10 سید الشهدا