سوال : بنام خداوند حکیم
با توجه به ایات 41 تا 43وره الزمر چرا خداوند روح انسان را هنگام خواب می گیرد ؟

این آیه به مانند آیه "وهو الذی یتوفاکم باللیل و یعلم ما جرحتم بالنهار ثم یبعثکم فیه لیقضى‏ أجل مسمى ثم إلیه مرجعکم ثم ینبئکم بما کنتم تعملون‏" ـ (انعام/60) ـ شاید می خواهد بگوید ماهیت خواب از نوع ماهیت مرگ است؛ همان که در کلام حکما و بعضی از محدثین و علمای ما آمده است که "إن النوم أخو الموت" ـ یعنی خواب برادر مرگ است.(بحارالأنوار، ج14، ص343) یا "النوم هو الموت الأصغر".
شاید در توضیح این مطلب بتوان گفت وفات چیزی نیست الا قطع تعلق روح از بدن؛ و این تا میزان بالایی در خواب واقع می شود؛ چرا که هوشیاری که بخش اعظم کار روح در هنگام تعلقش به جسم می باشد، در هنگام خواب از بین می رود، و در حال خواب روح تنها در حد فعالیت ارگانیک و فیزیولوژیک، بدن را رهبری می کند.
و یا در کلام بعضی از محدثین ذیل همین آیات آمده است که "النوم بمنزلة الموت".(شیخ صدوق، کمال‏الدین، ج2، ص665)
شاید نکته این تنزیل آن باشد که در خواب انسان و قوای او سست می شوند، و جوارج او استقامت و قوام خود را از دست می دهند.(سید بن طاووس، فلاح‏السائل، ص271)
این بیان با شباهتهای کارکردی و ظاهری موت و خواب ـ و نه مشابهتهای ماهوی ـ هم سازگار است.