گوشت و کباب

اگر گوشت را چند روزی در هوای آزاد قرار دهند می گندد و بوی بسیار بدی می دهد ، اما اگر روی آتش رود و تحمل کباب شدن را داشته باشد، بوی خوب آن همه جارا می گیرد.

انسان همانند گوشت است و عشق همانند آتش. اگر انسان قرین عشق شود وتحمل آتش عشق را داشته باشد، بوی خوب او عالم را می گیرد و اگر از عشق فاصله گرفت، خواهد گندید.

فرار جانی

گفته اند : سگی به دنبال آهویی می دوید.آهوگفت: به من نخواهی رسید. سگ گفت: ز چه رو؟

آهو گفت: ازآن رو که من بهر جان خویش می دوم و تو بهر صاحب خود.

کتاب توبره نوشته شیخ بهایی ترجمه  بهمن رازانی ص32

 ایمان و کفر عصاره و تفاله هستی

این عالم ، عالمی است که انسانها در آن جدا و از هم دور می شوند . همانطور که در دستگاه آب میوه گیری، عصاره و تفاله از هم جدا می­شوند.عصاره و تفاله به صورت هویج با هم اند. هویج را وارد دستگاه می کنی ، عصاره به اسم "آب هویج "از یک راه می آید و تفاله از راه دیگر، در غوره هم عصاره و تفاله با هم جمع اند و دستگاه آب غوره گیری ، عصاره و تفاله را از هم جدا می کند . عصاره از یک طرف می رود و تفاله از طرف دیگر.در این عالم مؤمن و کافر با هم می آیند، گاهی در یک خانه و خانواده یک فرزند مؤمن می شود و یک فرزند، کافر. آنکه مؤمن است از طریق عصاره­ها می رود و آنکه کافر است از راه تفاله­ها.عصاره ها را در شیشه ها به عنوان اشیاء با ارزش در جایی نگهداری می کنند، تفاله ها را هم در جایی جمع می کنند و به خورد حیوانات می دهند. همانطور که لازم است رهبری باشد، تا عصاره ها را به دور خود جمع وجذب کند، دشمنان هم هادی هایی دارند که تفاله ها را به دور خود جمع می کنند، عالم هم دستگاه عصاره گیری می خواهد و هم دستگاه تفاله گیری.